Klikkuð þessi....

Ég held að fólk haldi að ég sé e-ð skrítin. Við Óli, sem er með mér í verkefninu, fórum að versla inn fyrir verkefnið. Við komum við í ýmsum búðum, þ.á.m. í dótabúðum, föndurbúðum og verkfærabúðum. Í dag spurði ég einn starfsmanninn hvort hann ætti plastlím og sagði við Óla í leiðinni þú veist til þess að líma sjóinn. Starfsmaðurinn gat ekki leynt furðusvipnum og horfði á mig eins og það vantaði e-ð í mig. Svo mætti ég með gervigras á einn staðinn og spurði hvort þeir ættu til stálbursta til að greiða grasinu. Í einni dótabúðinni spurði ég hvort þau ættu efni til að búa til sjó og starfsstúlkan horfði bara á mig, hrukkaði ennið og þagði svo bara. Skil ekki alveg viðbrögðin hjá starfsfólkinu. Er e-ð furðulegt við þetta??? Um leið og ég segi fólkinu að við séum að gera verkefni fyrir blinda og sjónskerta þykjast allir skilja mann. Þannig að ef þið þurfið að biðja um e-ð og starfsfólkið heldur að þið séuð fífl prófið þá að segja að þið séuð séuð að gera verkefni.

Annars er ég að fara norður á morgun á landsliðsæfingar fyrir Nígeríu og það kemur svo í ljós eftir helgina hvort maður kemst í liðið. Eins gott að maður standi sig, ekki á hverjum degi sem maður fer til Afríku.