Kellingar eru ótrúlegar

Helgin á enda og ekkert nema gott um það að segja, eða hvað?
Helgin átti að fara í það að læra og gerði það að hluta til. Fór með múttu austur á föstudagskvöldið og á meðan hún var með Volare kynningu var ég í sumarbústaðnum okkar. Ótrúlega var gott að komast aðeins í burtu frá sínu venjulega umhverfi og látunum hér á Akureyrinni. Það er engin umferð þarna, ég var alein, fyrir utan dauða fuglinn á sólpallinum, í fallegri náttúrunni. Eftir kynninguna brunuðum við svo aftur til baka og klukkan orðin nótt.
Á laugardagskvöldið grillaði ég svínarif og heppnaðist það alveg sérdeilisprýðilega. Fór síðan í afmælispartý til Elsu og var á bíl. Maður er bara alltaf edrú, yfirleitt gat maðu fundið sér e-ð tilefni en það er svona þegar prófin nálgast. Þvílík sálgreining sem við stelpurnar (ég, Birna, Kata og Harpa) fengum þarna í þessu partýi og ég verð nú bara að viðurkenna það að sálgreinarinn hafði bara mjög rétt fyrir sér. Það hefur verið á vörum margra að ég sé svo klikkuð og það séu varla engin takmörk fyrir klikkinu í mér en greinarinn sagði að það væru tvær af ofantöldum sem væru klikkaðari en ég. Þar hafið þið það, ég er ekki eins klikkuð og þið haldið þó ég kíki einu sinni í Bíbliuna og sé með Kötu í liðveislu.
Ótrúlegt hvað kellingar á mínum aldri geta búið til mikið vesen úr engu og misskilið hvora aðra, jafnvel viljandi þegar þær eru aðeins í því. Ég held að ég get sagt að ég sé ekki ein af þessum kellingum, allavega vilja sumir meina að ég sé meira ein af strákunum þó svo að ég eigi sléttujárn.
Námsefnið er farið að kalla....